Deniz...

Uzun zamandir bilgisayarin basina oturup, yeni tariflerimi yazamadim... Hatta cogu zaman yaptigim seylerin fotografini cekmeye bile firsatim olmadi.

Hayatimiza Deniz geldi... Simdi iceride uyuyor, misil misil. Ellerini kollarini acmis, oyle huzurlu, oyle mutlu ki! Onu gordukce benim de icim huzur doluyor. Evimi toplamis, aksam yemegimin altini simdi kapamisim, bu sicak gunde soguk bir icecek almisim elime, perdeler uzerime uzerime havalaniyor. Deniz'in babasini, anneannesini, dedesini, kuzenini ve teyzesini bekliyorum. Kalabalik, bol gulucuklu, kucaklamali, kahkahali bir aksam gecirmek icin. Oyle huzurluyum ki... Hayatimda hic bu kadar huzurlu olmadim sanirim. Deniz geleli 4 ay oldu, beni o kadar farkli birine donusturdu, oyle baska biri yapti ki...

Yepyeni bir hayat, yepyeni bir duzen. Mutfaga daha fazla vakit ayirabilmeye basladigim gunler... Yeni tarifler yakinda :)