Ekmek...
Karışık günler. Bir şeylerin başka şeylere dönüştüğü... Uzun zamandır evimizde olan Keriman Teyze artık her gün bizimle değil. Deniz'in teyzesi, bizim de neredeyse annemiz olan Keriman Teyze'nin evdeki gülümseyişleri, mis kokan yemekleri, Deniz'le harika ilişkisi... Hepsi burnumuzda tütüyor. Ama ne yazık ki, hiç sevmesem de hayatımda bana bu kadar yakın olan insanların hayatımdan çıkmasını, onun da artık yapması gereken başka şeyler var. Deniz her gün onun adını anıyor, bazen oyun hamurundan Keriman Teyze yapıyor, bazen ona bir şarkı besteliyor. Her ne kadar fırsat bulur bulmaz görüşecek olsak da, her sabah anahtarıyla evimize girişiyle hissettiğim huzuru hissedemeyeceğim artık.
Deniz çabuk uyum gösterdi gibi, ama bu hafta biraz huysuzdu. "Yeni Gül Abla"sına her türlü huysuzluğunu yapıyor, onu dinlemiyor. Onunla çok güzel oyun oynuyor, ama laf arasında "ben bir daha kimseye teyze demeyeceğim, sana abla diyorum" diyor. Hamilelikten sanırım, bütün bunlar gözlerimi dolduruyor, kendimi banyoda ağlarken buluyorum. Ama bu haftanın sonuna doğru alışmaya başladık sanırım... Yeni düzene... Neyse... Gelelim "ekmeğe". Keriman Teyze'nin çok sevdiği ekmeğime :)
Ekmek yapma makinasında çok sayıda denemem oldu. Çoğunluğu tatminsizlikle sonuçlandı. Yenilemeyecek kadar kötü olduğundan değil, benim ekmekteki şeker tadını sevmiyor oluşumdan. Neredeyse bütün tariflerde ortak nokta, malzemelerin arasında şeker bulunmasıydı. Bu tarifle gerçekten ekmek gibi ekmek elde edebiliyorum. Hem de mis kokulu beyaz ekmek... Tarif http://ekmekkokusu.blogspot.com adresinden uyarlandı.
Deniz çabuk uyum gösterdi gibi, ama bu hafta biraz huysuzdu. "Yeni Gül Abla"sına her türlü huysuzluğunu yapıyor, onu dinlemiyor. Onunla çok güzel oyun oynuyor, ama laf arasında "ben bir daha kimseye teyze demeyeceğim, sana abla diyorum" diyor. Hamilelikten sanırım, bütün bunlar gözlerimi dolduruyor, kendimi banyoda ağlarken buluyorum. Ama bu haftanın sonuna doğru alışmaya başladık sanırım... Yeni düzene... Neyse... Gelelim "ekmeğe". Keriman Teyze'nin çok sevdiği ekmeğime :)
Ekmek yapma makinasında çok sayıda denemem oldu. Çoğunluğu tatminsizlikle sonuçlandı. Yenilemeyecek kadar kötü olduğundan değil, benim ekmekteki şeker tadını sevmiyor oluşumdan. Neredeyse bütün tariflerde ortak nokta, malzemelerin arasında şeker bulunmasıydı. Bu tarifle gerçekten ekmek gibi ekmek elde edebiliyorum. Hem de mis kokulu beyaz ekmek... Tarif http://ekmekkokusu.blogspot.com adresinden uyarlandı.
Malzemeler:
1/2 cup süt
1/2 cup su
3 cup un (eğer isterseniz 1 cup tam buğday unu 2 cup beyaz un kullanarak da yapabilirsiniz)
1,5 çay kaşığı tuz
1,5 çay kaşığı maya
2 yemek kaşığı sızma zeytinyağı
Ekmek pişireceğiniz kabın içini tereyağı ile iyice yağlayın. Önce sıvı, sonra katı malzemeleri katın. Ekmeği en az 3 saatlik bir programda pişirin. Ben "tam buğday unu" programını kullanıyorum, toplam süresi 3 saat 40 dakika. Daha sonra, ekmek makinasını kapatmayarak, ekmeği bir saat daha sıcak tutma özelliğinden de faydalanın. Bu şekilde ekmeğin kabuk dokusu daha belirgin, ekmeğiniz de daha çıtır çıtır olacaktır.
Yorumlar